علت سفید شدن زبان چیست؟
تغییر رنگ زبان
متخصصان اطفال به پریدگی رنگ زبان که می‌تواند از رنگ سفید تا خاکستری را شامل شود، به عنوان نشانه‌ای برای بررسی سلامت سیستم گوارشی کودک بسیار توجه می‌کنند. به اعتقاد این متخصصان، معمولا چنین تغییر رنگی در زبان، بیشتر در اطفال بالای یک سال به چشم می‌خورد و علت آن رژیم غذایی نادرست و مشکلات گوارشی ناشی از آن است.
این بچه‌ها معمولا روده تنبلی دارند و عمل بازدم را به راحتی انجام نمی‌دهند. در رژیم غذایی آن‌ها از فیبر غذایی به اندازه کافی استفاده نمی‌شود و خشک شدن زبان این کودکان نیز به علت کم بودن ترشح غدد بزاقی و آب بدن است.
البته باید به این نکته اشاره کنیم که؛ تغییرات بافت زبان در برخی موارد مادرزادی است و به بیماری خاصی برنمی‌گردد.
برخی از افراد به صورت ژنتیکی دارای زبان‌های پرزدار هستند، بدون آن‌که دچار بیماری خاصی باشند. همچنین زبان برخی افراد در نقاط مختلف، دارای چند رنگ است که به آن زبان جغرافیایی می‌گویند.
جدای از این موارد، تغییرات رنگ و بافت زبان تنها در چند مورد باید جدی گرفته شود: در هنگام بروز بیماری قارچی برفک (بروز لکه‌های سفید روی زبان)، به دنبال رعایت نکردن بهداشت و مصرف دخانیات و مواد مخدر و نیز به علت بیماری‌هایی، چون ایدز که با نقص سیستم ایمنی بدن همراه است.
سفیدی زبان می‌تواند در اثر التهاب و عفونت پرز‌های چشایی در سطح زبان ایجاد شود. قرار گرفتن باقیمانده غذاها، باکتری‌ها و سلول‌های مرده در بین پرز‌های چشایی ملتهب باعث سفیدی زبان می‌شود.
متخصصان گوش و حلق و بینی، رنگ زبان را نشانه‌ای از سلامت تلقی می‌کنند، به خصوص وقتی که در کودکان، زبان دچار نوعی بیماری قارچی به نام برفک می‌شود، یا در بزرگسالان زمانی که رنگ و بافت سطحی زبان به دلیل رعایت نکردن بهداشت یا استعمال سیگار و مواد مخدر دچار تغییراتی می‌شود.
بی‌جهت نیست که در طب سنتی نیز داشتن یک زبان مرطوب، صورتی‌رنگ و کمی زبر، از علائم سلامت بدن شناخته شده است.
اما تغییرات رنگ و بافت زبان در مواردی بسیار، هشداردهنده و نشان‌دهنده احتمال بروز بیماری‌های خطرناکی، چون سرطان حفره دهان و زبان یا بیماری‌های مزمن کلیوی و کبدی است، ولی در برخی موارد نیز تغییر رنگ زبان نشانه بیماری نیست و نیاز به درمان خاصی نیز ندارد که سفید شدن سطح زبان از این موارد است.
اگر روی زبان زخمی ایجاد شود که بیش از دو هفته بماند، نیاز به بررسی جدی دارد، چراکه می‌تواند نشانه اولیه‌ای از سرطان حفره دهان و زبان باشد.
عواملی که سبب سفیدی زبان می‌شود؟
ازجمله مشکلات بهداشتی که باعث سفیدی زبان می‌شود، باید به موارد زیر اشاره کرد:
خشکی دهان که ناشی از نفس کشیدن و خوابیدن با دهان باز است؛
درست مسواک نزدن و عدم استفاده از نخ دندان؛
تمیز نکردن زبان؛
دی‌هیدراته شدن یا کم‌آبی بدن؛
تحریک زبان با لبه‌های تیز دندان، دندان مصنوعی و پروتز یا براکت‌های ارتودنسی؛
مصرف منظم الکل؛
مصرف، کشیدن و جویدن تنباکو
عواملی که مانع سفید شدن زبان می‌شود:
رعایت نکات بهداشتی دهان برای همه ضروری است و مانع از ایجاد سفیدی در زبان می‌شود، اما با این حال، برخی از افرادی که این نظافت را هم رعایت می‌کنند باز دچار سفید شدن دندان هستند که ریشه‌ای دیگر دارد:
۱. خزه پوستی دهانی
خزه پوستی دهان یا لیکن پلان دهانی (Oral lichen planus)، نوعی التهاب است که باعث ایجاد تکه‌های سفید و ضخیمی روی زبان و در دهان می‌شود. این تکه‌های سفید همراه با نشانه‌های دیگری مثل زخم معده یا درد در نواحی گونه و لثه همراه است.
۲. لوکوپلاکی
لوکوپلاکی هم باعث ایجاد تکه‌های ضخیم و سفید روی زبان می‌شود. الکل و تنباکو معمولا باعث این سفیدی می‌شوند. علاوه بر تنباکو، تحریک شدن با دندان مصنوعی یا مشکلات التهابی نیز می‌توانند عامل سفیدی زبان بشوند.
تکه‌های سفیدی که لوکوپلاکی روی زبان ایجاد می‌کند معمولا بی‌خطرند، اما در بعضی موارد نادر هم این موضوع باعث بروز عوارض جانبی جدی می‌شود؛ بنابراین پزشک باید همیشه لوکوپلاکی را در فرد بررسی کند و به تشخیص درستی درباره‌ی آن برسد.
۳. برفک دهان
برفک دهانی هم عامل دیگری برای سفید شدن زبان است. برفک ناشی از عفونت قارچی است که قارچ کاندیدیاز در زبان ایجاد می‌کند.
تکه‌های سفیدی که برفک در دهان و روی زبان ایجاد می‌کند معمولا سفید یا متمایل به سفید هستند و ممکن است مزه و طعم بدی هم به دهان بدهند. ضمن اینکه برفک دهان می‌تواند دردناک هم باشد بخصوص هنگام غذاخوردن یا نوشیدن مایعات.
افرادی که سیستم ایمنی بدن‌شان ضعیف شده است، بیشتر در معرض ابتلا به برفک دهان هستند. به‌ویژه کسانی که تازه شیمی درمانی کرده‌اند یا مصرف آنتی بیوتیک داشته‌اند.
عدم رعایت بهداشت دهانی و استفاده از دندان مصنوعی نامناسب هم منجر به این مشکل می‌شود.
راهنما
در صورت خرابی لینک های دانلود خواهشمندیم در اسرع وقت از بخش نظرات ما را مطلع سازید