بازیگرانی که فقط تجربه بازی در یک سریال تلویزیونی را دارند ازسریالانی و مهناز افشار تا نوید محمدزاده و هنگامه قاضیانی | یکبار برای همیشه

طرح از :شبنم رضوانی

بسیاری از بازیگران مطرح سینما در طول دوران بازیگری‌شان در سریال‌های تلویزیونی هم نقش‌آفرینی کرده‌اند و آثاری از خود برجا گذاشته‌اند. حضور بعضی از بازیگران مطرح اما فقط به بازی در یک سریال تلویزیونی محدود می‌شود و در کارنامه‌شان جز همان یکی، سریال تلویزیونی دیگری به چشم نمی‌خورد. برای تعدادی از آنها، از جمله مصطفی زمانی و هوتن شکیبا نقش‌‌آفرینی در یک سریال تلویزیونی به سکوی پرتاب بدل شده اما عده‌ای دیگر زمانی با تلویزیون همکاری کرده‌اند که قبل از آن در سینما جایگاهی به دست آورده بودند.

به گزارش فیلم‌نیوز، شبکه آی‌فیلم بازپخش سریال «یوسف پیامبر» را در دستور کار قرار داده و هرشب ساعت ۲۲ آن را روی آنتن می‌برد. مصطفی زمانی از جمله بازیگرانی است که با بازی در سریال «یوسف پیامبر» توانایی‌اش را در عرصه بازیگری به نمایش گذاشت، به شهرت رسید و پس از آن قدم به سینما و شبکه نمایش خانگی گذاشت. به این بهانه مروری داریم بر بازیگرانی که در مسیر بازیگری‌شان فقط یک تجربه بازی در سریال‌های تلویزیونی داشته‌اند.

مهناز افشار | گمشده | ۱۳۷۷

مهناز افشار بازیگری را با مجموعه تلویزیونی «گمشده» به کارگردانی مسعود نوابی در سال ۱۳۷۷ آغاز کرد؛ سرفیلم ماجراهای آن با دهه چهل و ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ گره خورده بود. با اینکه بازیگران مطرحی مثل ایرج راد، رویا تیموریان، دانیال حکیمی و … ایفاگر نقش‌های اصلی سریال بودند اما «گمشده» در آن دهه نتوانست جزو سریال‌های جذاب و ماندگار تلویزیون در ذهن‌ها بماند. مهناز افشار در این سریال نقشی فرعی داشت. دختری به نام سحرکه همان کلیشه رایج دختر معصوم و دوست‌داشتنی سریال‌های تلویزیونی را پیش می‌برد و کاراکترش چالش خاصی نداشت. آن زمان بازی‌اش در این سریال به چشم نیامد و تا وقتی به عنوان بازیگر سینما به شهرت رسید خیلی‌ها نمی‌دانستند اصلا در چنین سریالی هم بازی داشته. افشار یک سال پس از «گمشده» با دو فیلم سینمایی «دوستان» به کارگردانی علی شاه‌حاتمی و «شیرهای جوان» به کارگردانی محسن محسنی‌نسب قدم به سینما گذاشت و سال ۱۳۷۹ با بازی در «شور عشق» به کارگردانی نادر مقدس مورد توجه قرار گرفت. افشار پس از اولین حضورش در این سریال، دیگر هیچ‌گاه قدم به تلویزیزون نگذاشت.

باران کوثری | صاحبدلان | ۱۳۸۵

«صاحبدلان» یکی از موفق‌ترین سریال‌های مناسبتی تلویزیون و یکی از بهترین‌های کارنامه محمدحسین لطیفی است و در کارنامه باران کوثری هم جایگاه ویژه‌ای دارد. کوثری سال ۱۳۸۵ درحالی این سریال را بازی کرد که تجربه بازی در آثار مهمی مثل «زیر پوست شهر»، «رقص در غبار»، «خون بازی»، «خوابگاه دختران»، «روز سوم» و … را داشت. کاراکتر دنیا در «صاحبدلان» یکی از متفاوت‌ترین نقش‌های باران کوثری به حساب می‌آمد. دینا نوه سیدخلیل صحاف‌زاده بود و با اینکه ظاهری مذهبی داشت اما تنها اصولی را می‌پذیرفت که می‌توانست از دریچه منطق خودش با آنها روبه‌رو شود. کوثری برای اینکه بتواند رفتار و منش یک دختر محجبه را تقلید کند مدتها تمرین کرده و خودش گفته به تک‌تک رفتارهای دخترهای چادری دقت می‌کرده. بخش مهمی از باورپذیری نقش از دیدگاه کوثری رابطه صمیمانه‌ای بوده که با حسین محبوب پشت صحنه داشته به طوری که به او بابا محجوب می‌گفته و سعی می‌کرده او را با ویژگی‌های خلیل صحاف‌زاده باور کند. این اولین و آخرین سریال کوثری در تلویزیون بود.

هنگامه قاضیانی | سرزمین مادری | ۱۳۸۷

کمال تبریزی سال ۱۳۸۶ بعد از اینکه بازی قاضیانی را در فیلم «به همین سادگی» رضا خرید بک لینک موثر میرکریمی دید، تصمیم گرفت نقش جمیله را در سریال «سرزمین مادری» به او واگذار کند؛ انتخابی عجیب و پرریسک اما بسیار هوشمندانه که نتیجه درخشانی در پی داشت. قاضیانی در سال ۱۳۸۷ زمانی ایفای نقش جمیله را پذیرفت که پیش از آن برای بازی در «به همین سادگی»، با نقش طاهره آرام و مهربان در در نقطه اوج قرار گرفته بود و سیمرغی در کارنامه داشت. پس از پذیرش این نقش، باید از آن قالب بیرون می‌آمد و تا جایی از خشونت می‌رسید که گوش یک پسربچه را بپیچاند یا با سنگدلی تمام و رفتاری بسیار زشت او را از خانه بیرون کند. اگر سریال «سرزمین مادری» همان زمان پخش می‌شد، قاضیانی در کنار نقش طاهره، با کاراکتر جمیله هم ماندگار می‌شد. بعد از «سرزمین مادری»، قاضیانی دیگر با هیچ سریال تلویزیونی همکاری نکرد.

مصطفی زمانی | یوسف پیامبر(ع) | ۱۳۸۷

مصطفی زمانی پیش از اینکه در نقش یوزارسیف سریال «یوسف پیامبر» ایفای نقش کند، تجربه‌ای در بازیگری نداشت و دانشجوی مدیریت صنعتی بود. درواقع علت اصلی انتخاب زمانی توسط فرج‌الله سلحشور، کارگردان «یوسف پیامبر»، بیشتر از هرچیز زیبایی چهره این بازیگر بود. آن زمان بیش از ۲هزار نفر برای ایفای نقش یوسف تست داده بودند و چهره او باعث شد اولین انتخاب برای این نقش باشد. زمانی با همین یک نقش به شدت مورد توجه قرار گرفت و سریال چنان محبوبیتی میان مخاطبان پیدا کرد که در آن سال عنوان پربیننده‌ترین سریال تلویزیونی را به دست آورد. زمانی در مصاحبه‌ای گفته بود که اگر نقش یوسف نبود هیچ‌گاه نمی‌توانست قدم به سینما بگذارد. با این حال بعد از «یوسف پیامبر» در سریال تلویزیونی دیگری حضور پیدا نکرد و فقط به‌صورت مهمان در سریال «در چشم باد» حضوری کوتاه داشت. زمانی سال ۱۳۸۸ با بازی در فیلم «آل» به کارگردانی بهرام بهرامیان قدم به سینما گذاشت.

نوید محمدزاده | سهمی برای دوست | ۱۳۹۱

نوید محمدزاده قبل از اینکه با بازی در فیلم «عصبانی نیستم»، به شهرت برسد در چند فیلم سینمایی از جمله «در میان ابرها»، «لرزاننده چربی» و … بازی کرده بود اما بازیگر شناخته شده‌ای نبود. او یک سال قبل از «عصبانی نیستم» برای اولین بار در سریال «سهمی برای دوست» به کارگردانی مسعود اطیابی هم نقشی فرعی بازی کرد. علی سرابی و اشکان خطیبی بازیگران نقش اصلی این سریال بودند و نوید محمدزاده یک آبدارچی ساده بود که تاثیر زیادی هم روی روند ماجراهای سریال نداشت. «سهمی برای دوست» سریال کمدی درجه یکی نبود اما به اندازه خودش دیده شد اما نقش محمدزاده چندان به چشم نیامد و خیلی‌ها حتی به خاطر نمی‌آورند روزی محمدزاده را در یک سریال تلویزیونی دیده‌اند. بعد از آن هم دیگر سریالی بازی نکرد.

هوتن شکیبا | لیسانسه‌ها | ۱۳۹۵

هوتن شکیبا در این فهرست یک جور مورد ویژه به حساب می‌آید. او در سه فصل از سریال «لیسانسه‌ها» به کارگردانی سروش صحت بازی کرد و آخرین فصل که «فوق لیسانسه‌ها» نام داشت، آخرین حضور او در تلویزیون به حساب می‌آمد. درست است که شکیبا را درواقع در سه سریال دیده‌ایم اما این سریال‌ها در امتداد هم بودند و درواقع یک اثر واحد به حساب می‌آیند. شکیبا در هرسه آنها کاراکتر جذاب حبیب را پیش می‌برد و غیر از آن در هیچ سریال تلویزیونی دیگری نقش نداشت. شکیبا به عنوان صداپیشه هم در «کلاه قرمزی» و «مهمانی» حضور پیدا کرد که البته ارتباطی به بازیگری او نداشت. شکیبا پیش از بازی در «لیسانسه‌ها» بازیگر مطرح تئاتر بود و در چند فیلم سینمایی هم بازی کرده بود اما بعد از «لیسانسه‌ها» نقش‌های مهمی به او پیشنهاد شد و در سینما هم به شهرت رسید.

پست های مشابه :

سیاست‌های دوگانه احسان علیخانی در قبول مسولیت از «جوکر» تا «شفرونی» | گردن‌نگیر!

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه *

نام *

ایمیل *

وب‌ سایت