درمان لکنت زبان

راههای ساده درمان لکنت زبان

درمان لکنت زبان

لکنت زبان از مهم ترین و متداولترین اختلالات تکلمی است که معمولاً در دوران خردسالی و از سنین ۲ تا ۴ سالگی آغاز می شود و به این دلیل پدیده ای خاص دوران کودکی است. در سنین ۶ تا ۷ سالگی نیز که مصادف با زمان آغاز مدرسه است به لحاظ ویژگی های عاطفی و سازگاری اجتماعی خاص این دوره موقعیت مناسبی است برای بروز لکنت زبان در میان کودکانی که بیشتر مستعد چنین اختلالی هستند. گاهی از موارد در دوران بلوغ نیز افرادی که قبلا به نحوی لکنت زبان داشته اند دچار لکنت زبان می شوند.
به گفته کارشناسان، سن، شرایط و ویژگی های بلوغ نیز احتمالاً در تغییر شکل یا تشدید لکنت موثر است. لکنت زبان در میان پسران بیشتر از دختران است و در بررسی ها و تحقیقات مختلف نسبتی در حدود ۷۰درصد برای پسران و ۳۰ درصد برای دختران ذکر شده است. کندی زبان در جایی پیش می آید که دستگاه های تکلم انسان دچار پاره ای از تشنج هاست؛ از این رو ادای کلمات ناگهان به مانع برخورد می کند و پیوسته مکثی در میان صحبت روی می دهد. به هنگام چنین رویدادی معمولاً انسان حرفی را که روی آن مکث ایجاد شده است، چندبار تکرار می کند.لکنت زبان

تا به امروز درمانهای گوناگونی برای لکنت ارئه شده است و برخی از روش ها تا حد زیادی این اختلال را بهبود بخشیده اند . گفتار درمانی می تواند مانع از تبدیل لکنت به یک معضل شود. بنابراین توصیه می شود چه کودکانی که تازه علائم لکنت در آنها پدیدار شده و چه بزرگسالانی که مبتلا به لکنت می باشد حتما تحت نظر یک پاتولوژیست گفتار قرار گیرند .

لکنت متغییر است و تعدادی از موقعیت ها وجود دارند که هر فردی که آن ها را تجربه کند روانی گفتارش افزایش می یابد.

۶ راهکار ساده برای کم کردن لکنت زبان

– صحبت کردن هماهنگ با یک گوینده دیگر (گفتار گروهی)
– کپی کردن گفتار یک گوینده دیگر (گفتار سایه)،
– گفتار نجوا گونه،
– هنگام آواز خواندن یا سرود،
– هنگام صحبت با یک عروسک یا بچه های کوچک،
– هنگام صحبت کردن بلند با خود (برای مثال زمانی که می خواهد لیست خرید به خود یادآوری کند).

گفتار گروهی و گفتار سایه ممکن است بر اثر شنیدن صدای خود فرد یا صدای دیگران و یا با شنیدن سیگنال های گفتاری خودش به یک شکل دیگر و یا یک لهجه دیگر روانی را در فرد افزایش دهند.

در گفتار نجوا گونه تارهای صوتی به هم نزدیک می شوند اما مرتعش نمی شوند و تمام صداها به صورتunvoice بیان می شود.
پزوهشگری به نام کانتر بیان کرد،افزایش روانی گفتار هنگامی که کودکان کوچکتر با عروسک ها و یا با خود صحبت می کند می تواند ناشی از این حقیقت باشد که لکنت با گفتار دوسویه همراه نیست. بنابر این وقتی گفتار یک سویه باشد (و منتظر پاسخ از شنونده نمی باشد و کشمکشی اتفاق نمی افتد) بسیار روان است.

همچنین ما با کودکان و یا عروسک ها به شیوه متفاوتی صحبت می کنیم یعنی از زبان پیچیده کمتر و الگوهای آهنگین متغیر استفاده می کنیم. پس احتمال کمتری وجود دارد که روانی گفتار نوسان کند.

به طور معمول میزان لکنت بستگی به سطح اضطراب دارد.سخنرانی و ارائه برای گروه زیادی ازافراد با وجود اینکه ممکن است یک سویه باشد، معمولا ترس زیادی را به همراه دارد و این موقعیتی است که بیشتر افراد لکنت می کنند. مورد مشابهه دیگر،پاسخ دادن به تلفن است و معمولا افراد بعلت محدودیت و فشار زمانی در جریان تماس تلفنی دچار ترس می شوند.

بنابراین دوباره فکر کردن به حالت هایی که در مواقع استرس دچار آنها می شویم مانند تپش قلب می تواند در غلبه بر ترس به هنگام ارائه یک سخنرانی کمک کند و باعث می شود که در ارائه‎های بعدی به لحاظ ذهنی و جسمی شرایط بهتری داشته باشیم.
اگر پرسشی در این زمینه دارید،از تماس با ما دریغ نکنید.

منبع:درمان لکنت زبان

درمان لکنت زبان