حسین سلیمانی (زاده ۳۰ شهریور ۱۳۶۳، تهران) بازیگر سینما و تلویزیون ایران است.وی در سن ۱۳ سالگی، با بازی در فیلم مهر مادری وارد دنیای سینما شد و برای بازی در این فیم از چند جشنواره بینالمللی، جوایز و تقدیرنامه دریافت کرد.
حسین فیلم علاوه بر بازیگری در زمینههای دستیاری کارگردانی، مجری طرح، بازیگردانی، عکاسی، ساخت فیلم کوتاه و ترانهسرایی نیز فعالیت دارد.
گفتگو با حسین سلیمانی
• وقتی واژه تولد را میشنوید یاد چه میافتید؟
تولد در واقع ظهور نعمتهای خداوند است. تولد یك اتفاق خوب است. یكی از نعمتهای خداوند است كه دنیای تازهای را برای یك شخص، موجود و حتی شیء آماده میكند.
• من معتقدم یك نفر ممكن است چند بار متولد شود. شما چهطور؟
صد در صد با این حرف موافقم. هروقت اتفاق خوبی برای یك انسان بیفتد، منهای تاریخ تولد، آن روز میتواند تولد دوباره او باشد.
• شما چند بار سوای تاریخ شناسنامه متولد شدهاید؟
شاید بتوانم بهترین تولدم را ورود به سینما بدانم یا قبول شدنم در دانشگاه. ورود به سینما در حقیقت روزی بود كه حسین سلیمانی دوباره متولد شد.
• خوب پس بیایید در مورد مهمترین تولدتان حرف بزنیم. آن روزها را به یاد دارید؟
سال ۱۳۷۵ برای بازی در «مهر مادری» انتخاب شدم. كار اردیبهشت سال ۱۳۸۶ كلید خورد. كمال تبریزی به عنوان كارگردان از حدود ۳هزار نوجوان تست گرفت. از این بین ۳۰۰ نفر انتخاب شدند و در نهایت ۱۳ نفر از این بین گلچین شدند. مجدداً ۳ نفر انتخاب شدند و ۲ نفر نامزد نهایی بودند كه من هم جزوشان بودم. در گروه بین اینكه من بازیگر این نقش باشم یا آن یك نفر بحث بود. برخی مخالف بازی من و برخی دیگر موافق بازی كردن من در این نقش بودند كه در نهایت من قبول شدم.
• به عبارت دیگر دوباره متولد شدید.
[می خندد] بله. مرحله انتخاب ۴۵ روز طول كشید.
• تولد سختی بود؟
یادم هست كه دلشوره داشتم. تولد بعدی من قبول شدنم در دانشگاه بود كه خیلی خوشحال شدم.
• چه آدمهایی دراین روند به شما كمك كردند؟
باید از فاطمه معتمدآریا نام ببرم كه بزرگترین كمك را به من كرده و من همیشه با او مشورت میكنم. كمال تبریزی هم به من بسیار كمك كرده و من بسیار دوستش دارم.
• به روند كاری شما كه نگاه میكنم، میبینم از بازیگری شروع كردید یعنی از جلوی دوربین شروع كردید و امروز به دستیاری كارگردان و مجری طرح یعنی پشت دوربین رسیدید. این روند را بر چه اساسی طی كردید؟
آمدن من در سینما خیلی اتفاقی بود، اما ماندنم در این هنر كاملاً انتخابی است. زمانی كه وارد این حوزه شدم شناختی از این كار نداشتم اما بعدها كه بازیگری برایم جدی شد، شروع كردم به مطالعه كردن و دیدن فیلم. سال ۱۳۸۲ تصمیم گرفتم كارهای دیگری را هم در سینما تجربه كنم و یاد بگیرم.
• یك تولد دیگر.
بله. با فاطمه معتمدآریا صحبت كردم. او مرا خیلی تشویق كرد و راهنمایی خیلی خوبی هم به من كرد. كارم را با دستیارسومی حسین قناعت در «كارگاه لطفی» شروع كردم، بعد در «یك قدم تا خدا» ساخته علی عطشانی دستیار دوم شدم و به دستیاری كارگردان و مشاور انتخاب بازیگر در فیلم سینمایی «روایتهای ناتمام» به كارگردانی پوریا آذربایجانی رسیدم. میخواهم بگویم كه من این مراحل را پله پله طی كردم.
• چرا بازیگری را ادامه ندادید؟ به عبارت دیگر چرا وارد حوزه اجرایی شدید؟
نمیخواستم فقط تجربه بازیگری داشته باشم. دوست داشتم فضاهای دیگری را هم در سینما و تلویزیون تجربه كنم.
• پس گامهای بلندتان را برداشتهاید برای كارگردانی؟
هم مینویسم، هم كارگردانی میكنم. چند فیلم كوتاه ساخته ام. دوست دارم كه تجربیات تازهای در عرصه سینما و تلویزیون داشته باشم. میخواهم تجربه عملی داشتهباشم، صرف اینكه بخوانم و ببینم برایم كافی نیست. برای همین دوست دارم زمانی كه كارگردانی یك كار را برعهده میگیرم هم از تولید سررشته داشتهباشم هم از بازیگری.
راهنما
در صورت خرابی لینک های دانلود خواهشمندیم در اسرع وقت از بخش نظرات ما را مطلع سازید